Niejednokrotnie zdarza się, że ta sama sprawa administracyjna jest kilkukrotnie oceniana przez sądy administracyjne, co ma miejsce w razie kasatoryjnych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego. Wynikają z tego pewne konsekwencja dla zakresu rozpoznawanej finalnie sprawy.
Przy pierwotnym rozpoznaniu skargi, wojewódzki sąd administracyjny rozstrzyga daną sprawę w jej granicach, nie będąc związany zarzutami, wnioskami i podstawą prawną wskazaną przez skarżącego. W przypadku uwzględnienia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi kasacyjnej, uchyleniu wyroku sądu pierwszej instancji oraz przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania sądowi, który wydał zaskarżone orzeczenie, granice ponownego rozpoznania sprawy przez rozpoznający ją ponownie wojewódzki sąd administracyjny zostają jednak zawężone, co należy wywieść z art. 185 § 1 ppsa.
Wynika to z tego, że Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznaje sprawę w granicach wniesionej skargi kasacyjnej oraz biorąc pod uwagę z urzędu nieważność postępowania. Oznacza to, że jedynie wady powołane przez skarżącego w skardze kasacyjnej oraz właśnie nieważność postępowania mogą stanowić przedmiot wyrokowania przez Naczelny Sąd Administracyjny. Co do pozostałych kwestii, od których skarga kasacyjna nie została wniesiona, uznaje się je za prawomocnie przesądzone, a więc wojewódzki sąd administracyjny przy ponownym rozpoznaniu sprawy o nich nie orzeka (por. wyrok NSA z dnia 15 września 2020 r. sygn. II GSK 244/20). Okoliczność tą należy mieć na uwadze w końcowej fazie postępowania, kiedy może się okazać, że powoływane argumenty nie zostaną uwzględnione ze względu na uprzednie już przesądzenie pewnych kwestii.