Projektowana zmiana ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców ma uniemożliwić stosowanie outsourcingu pracowniczego: organy będą mogły odmówić wydania zezwolenia na pracę w przypadku zatrudnienia cudzoziemca przez podmiot niebędący agencją pracy tymczasowej, gdyby ten cudzoziemiec miał wykonywać pracę na rzecz i pod kierownictwem osoby trzeciej.
Outsourcing ułatwia działanie niektórym firmom pozwalając im na przekazywanie zadań, projektów czy funkcji podmiotom zewnętrznym. Dzięki temu nie muszą posiadać wyspecjalizowanej kadry i mogą zlecić, np. obsługę IT podmiotowi trzeciemu. Kluczowe dla odróżnienia outsourcingu pracowniczego od (legalnego) outsourcingu procesów jest jednak to, że w tym drugim osoby wykonujące prace nie podlegają podmiotowi, na rzecz którego usługi objęte outsourcingiem są świadczone.
W kontekście planowanych zmian, jak i prezentowanego już teraz restrykcyjnego podejścia niektórych urzędów wojewódzkich, na znaczeniu zyska postępowanie przed organem zmierzające do ustalenia kwestii istotnej dla sprawy tj. kwestii podporządkowania osób świadczących usługi outsourcingu podmiotowi świadczącemu usługę outsourcingu. Niejednokrotnie w praktyce problematyczne może być bowiem rozróżnienie outsourcingu pracowniczego od outsourcingu procesów, co zaszkodzić może firmom świadczącym usługi przy pomocy zatrudnionych cudzoziemców.