Sąd, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny. Wynika to z art. 190 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Przepis ten w sposób jednoznaczny wyznacza kierunek postępowania sądu pierwszej instancji, który nie posiada już na tym etapie postępowania swobody w zakresie wykładni prawa. Zarówno materialnego, ustrojowego oraz procesowego. WSA nie może również odstąpić od wskazań Naczelnego Sądu Administracyjnego co do dalszego postępowania. (por. wyrok WSA w Gdańsku, sygn. I SA/Gd 530/20).
Sąd pierwszej instancji może odstąpić od wykładni prawa dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny tylko w wyjątkowych wypadkach. Wyjątki te zachodzą jeśli nastąpi zasadnicza zmiana stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego. Oprócz dwóch powyższych sytuacji można odstąpić od zastosowania art. 190 ppsa z uwagi na podjęcie uchwały przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie siedmiu sędziów, zawierającej stanowisko dotyczące wykładni prawa, odmienne od wyrażonego w poprzednim wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, do którego to stanowiska zastosował się wojewódzki sąd administracyjny (tak NSA w wyroku z dnia 23 listopada 2021 r., sygn. II GSK 1581/21).
Co więcej, również NSA związany jest pośrednio dokonaną wcześniej przez siebie wykładnią, jeśli od ponownego orzeczenia WSA w danej sprawie zostanie wniesiona skarga kasacyjna. Wtedy to NSA nie może uwzględnić skargi kasacyjnej, jeśli sformułowane w niej zarzuty naruszają stanowisko interpretacyjne zajęte wcześniej przez NSA albo zmierzają do podważenia tego stanowiska, co zostało wyrażone (wyrok NSA z dnia 17 września 2019 r., sygn. I GSK 2140/18).