Po siedmiu latach zakończyło się postępowanie podatkowe, w którym urząd skarbowy próbował nałożyć na Klienta kancelarii zobowiązanie do zapłaty rzekomo należnego podatku VAT (zobowiązanie dotyczyło roku 2011). Ostatecznie organowi nie udało się skutecznie zakwestionować prawa Klienta kancelarii do odliczenia od podatku należnego podatku naliczonego z faktur wystawionych przez kontrahentów. Jednakże sprawa musiała przejść przez wszystkie szczeble instancji, aby ostatecznie zostać rozpoznana przez NSA w Warszawie.
Ostatecznie NSA w Warszawie w wyroku zawarł ocenę prawną i wskazania co do dalszego postępowania, które wiązały w sprawie organ (Urząd Skarbowy), którego decyzja była przedmiotem zaskarżenia (art. 153 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). NSA wskazał sposób, w jaki organ powinien działać przy ponownym rozpoznaniu sprawy w celu uniknięcia błędów popełnionych przez organ uprzednio. Wytyczne wskazywały kierunek, w którym powinno zmierzać przyszłe postępowanie dla uniknięcia kolejnych wadliwości. Ponieważ art. 153 cytowanej ustawy ma charakter bezwzględnie obowiązujący, Urząd Skarbowy ponownie orzekając w sprawie, nie mógł pominąć oceny prawnej wyrażonej wcześniej w orzeczeniu NSA. Skoro bowiem sąd administracyjny wyraża swoją ocenę prawną, to przy ponownym rozpoznawaniu sprawy zakres tej oceny nie jest już przedmiotem kolejnego rozpoznania. Zaś stosownie do art. 170 ww. ustawy prawomocny wyrok NSA wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy i inne organy państwowe, a w przypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby.
Konsekwencją wyroku NSA mogła być wyłącznie decyzja uchylająca decyzję podatkową organu pierwszej instancji oraz umarzająca postępowanie podatkowe w sprawie, co też ostatecznie nastąpiło. Wartość kwestionowanego podatku wynosiła ok. 1 mln zł. Gratulujemy!