Sukces klienta kancelarii. Ustalenie ustawodawstwa właściwego w ramach koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Podleganie polskim ubezpieczeniom społecznym

Wygrana sprawa dotyczyła stosowania Rozporządzenia PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczącego wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Według polskiego organu ubezpieczeniowego mógł on w ramach swoich uprawnień ustalić dla pracownika ustawodawstwo polskie bez koordynacji z podmiotem ubezpieczeniowym brytyjskim.

Takie stanowisko zostało skutecznie zakwestionowane – polski organ ubezpieczeniowy nie ma uprawnień, aby ocenić umowę zawartą poza granicami kraju co do świadczenia pracy na rzecz podmiotu z innego kraju gdyż jest to wyłączne uprawnienie instytucji ubezpieczeniowych tego kraju. O ważności tytułu ubezpieczenia społecznego na terytorium danego państwa władczo rozstrzygnąć może organ tego tylko państwa zaś ZUS jest pozbawiony kompetencji do samodzielnej oceny stosunku prawnego stanowiącego tytuł ubezpieczenia społecznego w innym państwie członkowskim.

Ponieważ ustalenie ustawodawstwa właściwego musi być przeprowadzone przed wydaniem decyzji (nie w trakcie postepowania sądowego), ustalenie ustawodawstwa właściwego w decyzji musi być poprzedzone obowiązującą procedurą dialogu i koncyliacji między zainteresowanymi państwami członkowskimi. Nie ma możliwości naprawienia wadliwości decyzji o ustaleniu ustawodawstwa właściwego (wydanie decyzji z pominięciem procedury dialogu i koncyliacji) na etapie postępowania sądowego.

W sprawie organ ubezpieczeniowy będzie zobowiązany wyczerpać procedurę uzgodnieniową z uwzględnieniem wymagań unijnego prawa.