Wystawianie faktur przez podmiot nieistniejący. Korzystne rozstrzygnięcie dla Klienta Kancelarii.

Fiskus zakwestionował rozliczenie przez Klienta Kancelarii duplikatów i korekty faktur wystawionych przez wspólników nieistniejącej już spółki cywilnej. Faktury dotyczyły spornych transakcji mających miejsce kilka lat wcześniej (tj. kiedy spółka jeszcze istniała) i rozstrzygniętych ugodą mediacyjną.

Organ początkowo twierdził, że faktury zostały wystawione przez tzw. podmiot nieistniejący, co oprócz odmowy odliczenia podatku, miało uzasadniać określenie dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 100% podatku naliczonego wynikającego z faktur.

Ostatecznie fiskus podzielił nasze stanowisko, że utrata przez podmiot bytu prawnego nie uzasadnia stosowania ww. sankcji, albowiem byli wspólnicy spółki cywilnej mogą potwierdzać czynności zaistniałe w okresie, w którym spółka prowadziła działalność gospodarczą.

W orzecznictwie uznaje się, że pod pojęciem „podmiot nieistniejący” należy rozumieć podmioty, które w rzeczywistości nie uczestniczą w obrocie prawnym, chociaż stwarzają formalne pozory istnienia, lub też podmioty ujęte w stosownych ewidencjach, ale na podstawie nieprawdziwych, nieodpowiadających rzeczywistości danych, co do tożsamości, miejsca prowadzenia działalności lub siedziby (por. wyrok WSA w Gdańsku z dnia 10 lipca 2013 r., sygn. I SA/Gd 495/13). Nie obejmuje to jednak sytuacji, w której następuje utrata bytu prawnego podmiotu, który pierwotnie istniał.

Sądy administracyjne podkreślają, że o statusie podmiotu nieistniejącego nie przesądza także to, ze podmiot wystawiający fakturę nie figuruje w rejestrze VAT. Status danego podmiotu VAT jest bowiem kategorią obiektywną i nie jest uzależniony od faktu zarejestrowania się w tym charakterze (tak WSA w Kielcach w wyroku z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I SA/Ke 1/18).